حقیقتا مشکلی این دوست من دارد مشکل خیلی از جوانهای ماست در عصر پر زرق و برق امروزی همیشه داشتن بهترینها آرزوی هرکسی است هنر پیشه شدن و فوتبالیست خوب بودن یا داشتن چشمان زیبا صورتی صاف و شفاف با خطوطی متناسب ،بینی سربالا و لبهای خوشکل قدی بلند و شکمی صاف اینها بخش کوچکی از خواسته های آنهاست مشکل دوست ما هم نداشتن اینهاست0

ولی آیا این آرزوها و خواسته ها اگه بدست اومد یا از قبل داشته باشی و یا بدست نیاید و یا قبلا نداشته باشی دیگر زندگی همون شکلی رو خواهد داشت که آروزیش در دلهاست ویا اگر نداشته باشی همه درهای خوشبختی به رویت بسته است؟

براستی آیا همه اقشار مرفه هنرمندان مشهور جامعه ورزشکارن مطرح و نخبگان صحنه های علمی و فرهنگی کشور هیچ دغدغه و غصه ای ندارند؟

خیر دغدغه ها و غصه ها بخش اصلی شالوده زندگی هر انسانی هستند! تنها تفاوت در شکل و نوع و اندازه آنهاست ما هرکجا که باشم با هر و شکل اندازه ای از غم و غصه که روبرو باشیم بخشی از جامعه به حال ما غبطه میخورند اگرچه ما هم به حال بخش دیگری حسرت میخوریم (منظور شرایط آرمانی و انسانهای واقع کرا و کمال گرا نیست بلکه مخاطب من اول خودم دوم آن بخش از جامعه بخصوص جوانان که با آرزو های خود کلنجار میروند ،است)

 کسی را در نظر بگیرید استخوانهای پایش شکسته و در انتظار یک عمل سخت بر روی تخت بیمارستانی دراز کشیده و همه اش ناله میکند و به یاد همکلاسیش یا همکارش که به او سر میزند میفتد و با خودش میگوید خوش بحالش درد و رنج ندارد!

کمی آنطرف تر دربخش دیگر و در اتاق دیگر بیمارستان، شخصی مبتلا به سرطان شده است در اثر شیمی درمانی موهای سر و ابرویش همه ریخته است ضعیف و ناتوان شده است و آینده اش در هاله ای از ابهام است دکتر به او گفته است شیمی درمانی جواب نداده و باید روشهای درمانی دیگر را امتحان کنیم این شخص ده ها بار به حال آن مریض پا شکسته غبطه میخورد! وبا خودش میگوید خوش بحالش یک هفته دیگر مرخص میشود و یک ماه دیگر میتواند راه برود!

این مقایسه همیشه و در همه حال هست . کدامیک راست میگوید ! بستگی به نگاه ما آدما دارد ! باید نگاهمان امروزیتر و واقع بینانه تر شود شاعر خوب گفت که:

*** به روز نیک کسان گفت زنهار غم مخور*بسا کسا که به روز نیک تو آرزو منداست***

...... مشکل به همینجا ختم نمیشود خیلی ها خودشان را قبول ندارن هیچ دیگران را هم قبول ندارند! دیروز وقتی از پیاده رو های پارک میگذشتم دوستی مطلبی گفت که برایم جالب بود و همفکریش با من زیباتر بود ایشان به کلاغی که برای زندگیش میجنگید اشاره کرد و گفت چقدر زیباست! آری کلاغ هم زیباست باید نگاهمان را عوض کنیم بیایید زیبایی را هم در خودمان ببینیم و هم در بیرون از خودمان تا زیبایی درونی و اعتماد بنفس حقیقی ایجاد نشود نمیشود خوب دید و خوب آرزو کرد و خوب گفت من نمیخواهم تلاشهای بشر را برای دستیابی به زیبایی و جوانی را نفی کنم یا غیر ضروری نشان بدهم اما حرفم اینست که سعی و کوشش خودمان را که بکنیم بقیه کارها درست میشود اگر امروز دختر مورد علاقه ات بهت نه گفت شاید دختر بعدی هم بله بگوید و هم زیبا تر و منطقی تر باشد اگه پسر مورد علاقه ات پا پیش نمیگذارد از قیافه خودت از رنگ صورت خودت ناراحت نشو نفربعدی که حتما صفات بهتری دارد میاید! زیبایی ها و زشتی ها را از نو تعریف کنیم شهرت و ثروت خوب است اما همیشه دلخوشی و شادمانی به همراه ندارد کسانی را به یاد بیاوریم که بزرگترین غم زندگیشان سیر کردن شکمشان است مطمئن باشیم این شخص کم غصه ترین آدم روی زمین است چرا که یک فرد ثروتمند غصه های بزرگ و پیچیده ای دارد که به این سادگی حل نمیشوند.

بیاییم از لحظه لحظه عمر بی بازگشتمان نهایت استفاده را ببریم فرصتی را که امروز در اختیار داریم ممکن است فردا مال ما نباشد یا دیگر شرایطش را نداشته باشیم کودکی را بخاطر بیاورید که سرسره بازی را دوست دارد او تا کودک است میتواند به پارک برود و سوار تاب و سرسره شود 20 سال بعد او هرگز نمیتواند این کار را با آن هیجان و احساس انجام دهد ۰

خودمان را بهتر بشناسیم برای هدفهای خودمان تلاش کنیم دنیا یک سفر و یا یک گذار است و ما مسافران و رهگذران انیم اگر به چشمه آبی رسیدیم از آن لذت ببریم یک فرسخ آنطرفتر شاید دیگر چشمه ای نبینیم! همسفری اگه داریم به رهگذری اگر برخوردیم استفاده خودمان را از وجودش کلامش و حضورش ببریم.

 پس اگر خوابیم بیدار شویم اگر نشسته ایم پا شویم و اگر ایستاده ایم حرکت کنیم راه دراز و فرصت کوتاه است از همین لحظه از اولین و کوچکترین فرصت بدست آمده استفاده کنیم و به قول بعضی ها حالشو ببریم !

 مطلبم را با سخنی از آنتونیو رابینز به پایان میبرم که میگوید" من همینم که هستم پس بگذار از زندگیم لذت ببرم"

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: